GIULIANO MONTALDO (ur. 1930) – legenda włoskiej kinematografii, której twórczości prawie zawsze towarzyszyła lirycznie piękna muzyka Ennia Morricone. W swojej karierze współpracował z międzynarodowymi gwiazdami naprawdę dużego formatu – Johnem Cassavetesem, Geną Rowlands, Peterem Falkiem, Charlotte Rampling, Burtem Lancasterem, Anne Bancroft, Klausem Kinskim, Edwardem G. Robinsonem, Philippem Noiretem, Ingrid Thulin, Francisco Rabalem, Janet Leigh, Nicolasem Cagem, Miki Manojlovicem. Wśród włoskich pomników aktorskich warto wspomnieć o – Gian Maria Volonté, Franco Nero, Michele Placido, Nino Manfredi. Jeden z najbardziej uwielbianych wykładowców i pedagogów Centro Sperimentale di Cinematografia w Rzymie – za swoje odkrycie, jak i najlepszego wychowanka uznaje Paolo Virziego, reżysera nagradzanego Kapitału ludzkiego (2013). Gdyby szukać odpowiednika wśród polskich filmowców, można by z powodzeniem określić go mianem włoskiego Jerzego Kawalerowicza – w podobny sposób powierzył swoje życie sprawczej mocy filmowego medium. Twórczość Montalda była rozstawiona od zawsze pomiędzy polityką, moralnością, a rozrywką i spektakularnością stanowiąc przykład inteligentnego, ale zarazem przystępnego kina środka.