CARLOS SAURA urodził się w Hiszpanii w 1932 roku. Wychował się w artystycznej rodzinie: jego matka była pianistką a brat malarzem. Te dwie dziedziny sztuki będą miały największy wpływ na styl filmowy przyszłego reżysera. Swój pierwszy, amatorski film zrealizował w wieku 18 lat przy użyciu kamery 16mm. W 1957 ukończył studia i uzyskał tytuł reżysera. Jego pracą dyplomową był krótkometrażowy film „Niedzielne popołudnie”. Do 1963 wykładał w Instytucie Kinematografii i Dziennikarstwa. Jego pierwszym pełnometrażowym filmem jest pochodzący z 1959 roku „Los Golfos” stworzony pod wpływem włoskiego neorealizmu. Światową sławę zyskał już w drugiej połowie lat 60., zdobywając pierwsze nagrody na międzynarodowych festiwalach: Srebrnego Niedźwiedzia w Berlinie za film „Polowanie” w 1965 oraz za „Mrożony peppermint” w 1967 roku. Otrzymał także dwukrotnie Specjalną Nagrodę Jury na Festiwalu w Cannes: w 1974 roku za film „Kuzynka Angelica” oraz w 1976 roku za jego największe arcydzieło „Nakarmić kruki”. Saura znany jest przede wszystkim z filmów zaangażowanych politycznie, krytykujących dyktaturę Franco. Jest to szczególnie charakterystyczne dla jego pierwszych filmów. Niezwykłą popularnością wśród krytyków i widzów cieszą się także jego filmy muzyczne, cechujące się nie tylko walorami audialnymi ale także barwną scenografią. Wpływ na to miał niezwykła wrażliwość malarska i fotograficzna reżysera a także współpraca z wybitnymi operatorami, m.in. Włochem Vittorio Storaro.